تلاش علمی برای پاسخ به زندگی پس از «مرگ»

          وبلاگی 
            بازدید : 584
          پاییز 1393
           نظرات (0)
        

همه می‌دانیم که با مرگ، بدن و حواس جسمی ما از بین می‌رود؛ چرا که بخوبی می‌بینیم که با مرگ دیگران، جسم آنها پس از مدتی می‌پوسد و معدوم می‌شود. پس اگر انسان‌ها از یکدیگر درباره مرگ و این‌که بعد از مرگ چه بر سر ما و عزیزانمان خواهد آمد می‌پرسند، مسلما بخش بزرگی از سوالشان مربوط به این است که آیا آگاهی و هوشیاری ما ادامه خواهد یافت؟ آیا پدر یا دوست یا عزیزی که از دست دادم، هنوز قادر است مرا ببیند، حرف مرا بشنود و از حال من آگاه باشد؟

آموزه های دینی به ما می گوید بعد از مرگ زندگی دیگری برایمان آغاز می شود، اما اکنون پژوهشگران دانشگاه ساوتهمپتون نیز پس از چهار سال تحقیق روی بیش از ۲۰۶۰ نفر به این نتیجه رسیده اند که حتی بعد از مرگ بالینی، هوشیاری دست کم به طور موقت ادامه پیدا می کند.

این وسیعترین تحقیق پزشکی است که در مورد تجربه لحظات مرگ انجام شده است.افراد مورد بررسی کسانی بودند که در15 بیمارستان در بریتانیا، آمریکا و اتریش دچار ایست قلبی شده، اما بعد با احیا به زندگی برگشته بودند.

از بین این ۲۰۶۰ نفر ۳۳۰ نفر زنده ماندند و تقریبا 40 درصد آنها، یعنی ۱۴۰ نفر درجاتی از «هوشیاری» را در زمانی که تلاش برای بازگردان آنها به زندگی در جریان بوده، گزارش کردند.

این تحقیق علمی نشان می دهد ما انسان ها در کنار دیگر قابلیت هایی که به ما موهبت شده است، توانایی درک محیط و آگاهی یافتن از آن و احساس حضور و درک متقابل دیگران را داریم.

شاید بتوان گفت این ویژگی، مهم ترین ویژگی ماست که حیات انسانی را از حیات حیوانی مان متمایز می کند. به عبارت دیگر می توان گفت انسان کسی است که دارای «هوشیاری» و «آگاهی» است.

ادیان و عرفان های مختلف سعی داشته اند به انحای مختلف این مساله غامض را تا حدی برای ما سهل کنند و پاسخ های درخوری به ما بدهند اما معمولا علم، هیچ پاسخی که اندکی از ابهام مساله بکاهد، به ما ارائه نمی کند.

نهایت چیزی که از علم می توانیم بگیریم، این است که: هیچ نمی دانیم، برای حل شدن این معما، باید منتظر تجربه مستقیم مرگ بود.

اما تحقیق اخیر دانشمندان و پزشکان که اظهارات بسیاری از افرادی را که پس از مواجهه با ایست قلبی (و پس از تجربه مرگ بالینی) به زندگی بازگشته اند، مورد مطالعه قرار داده، نشان می دهد هوشیاری، پس از مرگ نیز ادامه خواهد داشت. برخی افرادی که مورد مطالعه این پژوهشگران قرار گرفتند از آگاهی و هوشیاری خود و توجه شان نسبت به آنچه کادر پزشکی با بدن آنها انجام می داده، گفته اند.

برخی دیگر چیزهایی را دیده اند که متعلق به محیط اطراف آنها نبوده، مثلا تابش آفتاب، یا برقی طلایی رنگ و برخی احساس هایی نظیر خفگی یا غرق شدن داشتند، اما نکته اصلی در این پاسخ ها این نیست که آنها چه دیده یا شنیده اند بلکه نکته اصلی اینجاست با این که حیات نباتی و حیوانی آنها در لحظات ایست قلبی به پایان رسیده ، هوشیاری آنها و آگاهی آنها به تجربیاتشان باقی مانده است.

جام جم

ارسال نظر برای این مطلب